Een medallie erbij!

Vrijdag 20 november was het dan zo ver. Onze medal parade!
Als je een bepaalde periode op missie bent krijg je een medaille uitgereikt als blijk van waardering voor de tijd die je in de missie hebt doorgebracht.

In 1e instantie zat ik er vrij nuchter in en dacht; ach ja, t zal wel. Ff iets wat moet en wat erbij hoort. Maar al die poppenkast hoeft van mij niet zo, ik heb niets met medailles en alles wat daarbij hoort.... Yep, totdat die medal parade dus steeds en steeds dichterbij kwam en het duidelijk werd dat er toch aardig wat bezoek vanuit NL zou overkomen. En dan wordt t toch ff een tikkie anders en ....(tussen ons gezegd en gezewegen) begon ik het steeds leuker en leuker te vinden.

We hebben die week heel wat ritjes op en neer naar het vliegveld gemaakt om onze gasten op te halen. Maar wat was het gezellig dat ze er waren! Visite, visite, een eiland vol visite!
- Fred van Ipol, 2 collega's vanuit de regio Groningen, 3 geweldige gozers vanuit het vorige contingent, de 1st volgende contingents commandant en zijn vrouw, een collega vanuit Amsterdam-Amstelland and of course, last but certainly not least: mijn chef en de coordinator internationale betrekkingen vanuit BZO!
DUTCHCON XII (dat benne wij hier op missie) en onze gasten zijn met zijn allen een avond uit eten gegaan in het Noorden. In totaal waren we met 18 man! Het leek wel een Hollandse invasie. Super gezellig en heerlijk gegeten. En dan is het toch ook wel weer erg lekker om gewoon heerlijk Nederlands met elkaar te kunnen ouwehoeren (excuse my Brabants), zonder na te hoeven denken wat de juiste Engelse woorden nu toch zijn.

Tussen de voorbereidingen van de medal parade door geprobeerd mijn chef en de CIB'er zoveel mogelijk van het eiland en het werken op Cyprus te laten zien. Met de geweldige hulp van 2 andere Nederlandse contingentsleden (zij zijn hier nu voor n 2e x op missie en hadden daarom geen medal parade) is dit super gegaan. Cindy en Henry, bedankt!

Al met al vond ik de medal parade en de voorbereidingen een super ervaring die ik zeker niet had willen missen. Het oefenen van te voren: met 7 contigenten (Ierland, Nederland, Bosnie, Montenegro, Croatie, Australie, India) in totaal 43 man op linie in de houding gaan staan is op zich ook al een aardige uitdaging. Maar gelukkig hadden we daar een aangewezen "drillmaster" voor die ons met liefde en plezier de gewenste houdingen en salueringen toe brulde. X op x op x op...juist ja. En je (uiteraard) ook graag liet weten als je uit de pas liep. Zie je ons nuchtere Hollanders daar als staan? Het moeilijkste van allen vond ik nog dat je niet mocht lachen en vooral vooruit moest kijken. En als je ergens jeuk had....hmhm, vooral NIET krabben maar stil blijven staan. Maar met trots kan ik jullie vertellen dat we onze "drillmaster" aangenaam hadden verrast. We hadden het aardig snel onder de knie en hadden
maar de helft van de tijd nodig die ze voor ons aan voorbereidingen in petto hadden. En ook op het moment supreme verliep het vlotjes (is altijd maar weer afwachten, als je bedenkt wat ze zeggen over een goede generale)

Na een succesvolle medal parade nog "meze" (local food) gaan eten met mijn chef en CIB'er. Ik vond dat ze het eiland niet konden verlaten zonder deze heerlijke gerechten (heel veel verschillende soorten aan kleine hapjes) te hebben geprobeerd. En natuurlijk kregen we het niet op. Dat is me overigens nog nooit gelukt, met welk gezelschap dan ook.
Al met al heb ik een super week gehad waarbij ik heerlijk heb kunnen bijkletsen met de jongens van DUTCHCON XI. En wat kunnen die meiden ehm...sorry heren giegelen! Geweldig! Ik vond het ook super om wat van het werk hier op Cyprus aan mijn gasten te kunnen laten zien en ook heerlijk met hun bij te kunnen praten. En als krenten in de pap ben ik verwend met kado's (SO en Ellen, bedankt!) en snoepgoed voor Sinterklaas. The boys hadden wat kilo "zakjes" aan peper- en kruidnoten meegenomen en natuurlijk gevulde speculaas. Ik ben dit nu aan het promoten bij mijn intrenationale collega's. En de kennismaking gaat so far very good. Vooral het gevulde speculaas gaat er wel in. Mijn chocolade letter was gewoon te lekker om te delen (goede keus El), sterker nog, die heeft niet lang in de koelkast gelegen.

Het bezoek is weer naar huis en mijn medaille is veilig opgeborgen. And life on Cyprus gaat weer verder.....