Mixed feelings

En dan is het moment daar, je gaat terug naar huis. En dat "huis" is nu het rare eraan. Je hebt 6 maanden lang geleeft op Cyprus, een ander leven gehad met ontzettend veel nieuwe vrienden, geweldige ervaringen, soms ook iets minder leuke, maar over het algemeen heb ik een super mooie missie gehad die ik voor geen goud had willen missen! 6 maanden lang is Cyprus "thuis" geweest. En daar moet je dan afscheid van nemen.

Na alle voorbereidingen en het praten over het naar huis toe gaan is het moment ineens daar en is het allemaal wel heel echt. Daar sta je dan op het vliegveld, het vliegtuig staat klaar om te vertrekken. En het gekke was dat die vlucht me niet snel genoeg kon gaan. Je hebt van iedereen afscheid genomen en dan wordt je toch ook wel weer heel ongeduldig. Want je familie en vrienden wil je toch ook wel weer heel erg graag zien. 4 uur vliegen en toen was het zover: Ladies and gentleman, thank you for flying with Cyprus airways and welcome to The Netherlands. 4 uur vliegen maakte het verschil, Goodbye Cyprus and hello to the Netherlands. Ik heb een super warm onthaal gehad en was super blij om iedereen weer te zien.

De dagen daarna zijn heel vreemd. Je lijf is er wel, maar all the rest is nog onderweg naar Nederland. Dit schijnt een bekent fenomeen te zijn, vandaar dat we ook allemaal nog extra dagen thuis hebben om weer te aarden, te wennen en volledig te landen op Nederlandse bodem. Ik merk gelukkig wel dat ik iedere dag een beetje meer aanwezig ben.

Ik wil iedereeen bedanken voor de steun, betrokkenheid en interesse. Dat waardeer ik enorm. Ik heb een super tijd gehad waar ik met veel plezier op terug kan kijken en die ik van tijd tot tijd zeker zal missen. Maar ik ben ook blij om weer in Nederland te zijn (lang leve de centrale verwarming!) en hier weer aan de slag te gaan.

6 maanden missie UNFICYP zitten er nu echt op. Misschien tot een volgende x, bij een volgende missie?.......