De wondere wereld van Cyprus

Maandag heb ik een halve dag gewerkt. In de middag ben ik samen met 2 Nederlandse collega's op pad gegaan naar het Troodos gebergte. Een ontzettend mooi gebied kan ik je wel zeggen en ideaal voor de wintersport in dec. en jan. (voor de ongelovigen onder ons, ik zal geen namen noemen, heb ik de bergen op foto vastgelegd) Het was trouwens ook heerlijk om gewoon weer lekker Nederlands te kunnen kletsen. Aan het einde van de dag waren we bij een collega uit Nederland uitgenodigd om te komen bbq'en. Was echt helemaal top en ik heb een geweldige dag gehad.

Dindag weer vroeg op pad naar Famagusta voor de rechtszaak van de Grieks Cyprioot die nu ongeveer 5 maanden in de gevangenis in het Noorden zit. Volgens zijn advocaat zou het na vandaag echt voorbij zijn en zou hij zijn straf horen. We waren keurig netjes op tijd (09:00 uur) aanwezig, maar de familie van de gevangene was nog nergens te bekennen. De advocaat begon zich al zorgen te maken, want hij moest nog door hun betaald worden. Om 10 uur waren ze er. Toen we aan ze vroegen waarom ze niet eerder waren gekomen zeiden ze: waarom zouden we, de rechter begint toch nooit voor 10 uur. En daar hadden ze helemaal gelijk in, want we hadden te horen gekregen dat de rechtszaak verlaat was naar 10:30 uur. Ik moest wel lachen, want zij verklaarden de advocaat voor gek dat hij er al zo vroeg was. Hun korte ervaringen met het gerechtshof in Famagusta had hun geleerd dat het zonde van je tijd was om voor 10:00 uur te verschijnen.....
Om 11:00 uur ging het dan eindelijk van start (want op t laatste moment moest nog naar een erkende tolk/vertaler voor de VE gezocht worden) Al met al duurde de zitting 1,5 uur, waarin een advocaat in het Turks in een rap tempo alle beschuldigingen en verklaringen voorlas. Gedurende de rechtszaak mag het publiek niet praten waardoor de tolk/vertaler die ik bij me had weinig voor me kon vertalen. Na het betoog van de advocaat besloot de rechter dat ze over deze beschuldigingen en de bijbehorende strafmaat na moest denken waarna de zitting werd verplaatst naar vrijdag. Onder het genot van een kopje koffie (Cypriot koffie) en een lunch (heerlijke kebab) heeft de tolk/vertaler me op de hoogte gebracht van hetgeen zich in de rechtszaal had afgespeeld.

Woensdag ben ik meegegaan met een food supply. Sinds jaar en dag bezorgt de VN voedsel, water en medicijnen aan de Grieks Cyprioten die er bewust voor hebben gekozen om in het Noorden te blijven wonen nadat dit in 1974 bezet werd. Ze wilden hun huis en haard namelijk niet verlaten. Dit was heel bijzonder om mee te mogen maken. Aan verschillende dorpjes in het Noorden hebben we een bezoek gebracht. Als je de dorpskern binnen komt rijden staan de mensen al op je te wachten. Veelal van die typsche oude Griekse mensen. De dames in het zwart en de heren met pet en stok, vaak op hun tractor. Ze weten precies de gang van zaken en waar ze recht op hebben en gaan zelf uitladen op het moment dat de vrachtwagens met goederen voor hen stopt. Als iedereen klaar is zie je de tractoren met hierop de goederen en de oude vrouwtjes achterop langzaam huiswaarts keren. Sommige huizen en dorpen zien eruit alsof er sinds 1974 niets aan is veranderd. Heel bizar. Erg leuk ook om met de lokale bevolking in "gesprek" te raken. Mijn Grieks is nu niet zo denderend, maar met handgebaren kom je toch een heel eind.

Donderdag een dagje op het kantoor doorgebracht. Er moesten verschillende faxen de deur uit, want binnenkort worden er door de VN weer bezoeken aan het Noorden gebracht en de verschillende autoriteiten moeten hiervan op de hoogte worden gebracht.

En ja, vrijdag dus weer vertrokken naar Famagusta. Dit keer hopelijk toch echt voor de laatste x voor deze VE. We waren weer keurig netjes om 09:00 uur aanwezig. Want ja, ze mochten maar eens op tijd beginnen. Nou, dat was natuurlijk niet het geval. En deze dag bleek uiteindelijk wel heel bijzonder te worden. Want om 13:00 uur verscheen de rechter in de rechtszaal en kon de zitting beginnen. Waarom zo laat? De advocaat legde ons uit dat de rechter achter de schermen bezig was met een check dubbel check mbt de uitspraak. Hij gaf aan dat de aanwezigheid van de VN en die van de pers hiervoor de aanleiding was. Ze wilden geen fouten maken.
In de tussentijd weggaan zat er niet in, want het was niet bekend wanneer de rechter zou verschijnen. We wisten in ieder geval wel dat het voor 2 uur zou zijn, want dan sluit alles op het eiland en dus ook het gerechtshof. Na enkele uren te hebben gewacht was de rechter in 20 min klaar. Ze had zo snel gesproken dat mijn tolk/vertaler het niet kon volgen. Ze wist niet wat nu de uitspraak van de rechter was. En eenmaal buiten de rechtszaal bleken wij niet de enigen te zijn. Er heerste een paniekerige en chaotische sfeer. De tolk/vertaler heeft meteen de advocaat aangeklampt en om verduidelijking gevraagd. Ook voor hem was het onduidelijk en is hij weer terug gegaan voor meer info. Uiteindelijk bleek de uitspraak: 6 maanden zitten. Hier moesten de dagen van voorarrest nog vanaf worden getrokken. Dan zou duidelijk zijn of de VE meteen op vrije voeten kon worden gesteld. Maar dit bleek strikt gescheiden te zijn en t tellen van de dagen was niet iets wat bij het gerechtshof gebeurde, maar in de gevangenis. De VE werd meteen teruggebracht naar de gevangenis in Nicosia, waar ze uit zouden gaan rekenen hoeveel dagen hij daadwerkelijk had gezeten. En de VE moest daar voor 2 uur aankomen (een race tegen de klok), want ook daar sluit alles om 2 uur. Na 2 uur zou er niet meer gerekend worden en zou er geen papierwerk meer worden verricht. Ik keek vol verbazing mijn tolk/vertaler aan. ZIj haalde alleen maar haar schouders op en zei: Hey, this is Cyprus.

Inmiddels is de Grieks Cyprioot weer een vrij man.